TORBIEL BAKERA ( PODKOLANOWA )
Baker w 1987 roku opisał powiększoną torbiel podkolanową spowodowaną zaleganiem płynu w kaletce ścięgna mięśnia podkolanowego. Zauważył, że istnieje połączenie jamy maziowej stawu z torbielą i wiążący się z tym przepływ płynu w jednym kierunku do kaletki. Zatem Torbiel Bakera możemy określić jako rozszerzenie tylno-przyśrodkowej torebki stawu kolanowego połączone szypułą ze stawem. Jest ona często następstwem chorób kolana lub współistnieje wraz z nimi. DO najczęstszych należą; reumatoidalne zapalenie stawów, podkolanowe rozerwanie łąkotki (82%), zapalenie kostno-stawowe.
Rozpoznanie
- Sprężysto- elastyczna wypukłość w dole podkolanowym, dobrze wyczuwalna przy wyprostowanym kolanie.
- Pobolewanie stawu kolanowego i uczucie pełności z tyłu kolana.
- Zespół rzekomego zakrzepowego zapalenia żył jest to nagłe pęknięcie torbieli podkolanowej powodujące silny ból i obrzęk łydki. W celu różnicowania z zakrzepowym zapaleniem żył należy wykonać dopplerowskie badanie sonograficzne.
Leczenie
- W przypadku dolegliwości oraz występowaniem ograniczeń ruchowych zaleca się leczenie operacyjne. Często leczenie zmian współistniejących skutkuje zniknięciem torbieli podkolanowej.
Rehabilitacja pooperacyjna
- Okłady z lodu w celu zmniejszenia bólu i obrzęku
- Od pierwszych dni delikatne ćwiczenia unoszenia wyprostowanej nogi oraz czynne ćwiczenia stawów skokowych
- Ostrożne ćwiczenia stawu kolanowego rozpoczyna się między 3 a 7 dniem po operacji (należy uważać na napięcia tkanek w przyśrodkowym odcinku cięcia operacyjnego).