ZŁAMANIE NASADY BLIŻSZEJ KOŚCI RAMIENNEJ

Z
łamania bliższego końca kości ramiennej są częstą przypadłością i stanowią 5% wszystkich złamań. Urazy tego typu dotyczą raczej starszych pacjentów, zwłaszcza z osteoporozą. Najczęstszą przyczyną złamań tego typu jest upadek na wyprostowaną rękę. U młodszych osób, aby doszło do tego złamania najczęściej musi pojawić się uraz o dużej energii.

Leczenie

złamania wymaga stworzenia warunków umożliwiających gojenie się kości i tkanek miękkich. Najbardziej optymalną do tego pozycją jest ułożenie anatomiczne, które umożliwia maksymalne odzyskanie funkcji kończyny górnej. Większość złamań tego typu nie wymaga dodatkowej stabilizacji chirurgicznej, często wystarczy temblak, który umożliwi wczesną rehabilitację i osiągnięcie dobrej funkcji stawu.

Złamania z przemieszczeniem wymagają rekonstrukcji, ponieważ nieleczone narażone są na duże prawdopodobieństwo znacznego ograniczenia funkcjonowania stawu. Najbardziej znana definicja przemieszczenia mówi o 1 cm przesunięcia pomiędzy fragmentami lub 45˚ różnicy między nimi w porównaniu z normalnym ustawieniem kości.

Zwykłe zdjęcie RTG często nie daje możliwości dobrej oceny linii złamania, dlatego żeby dokładnie obejrzeć złamanie posiłkujemy się tomografem komputerowym.
Ogólna prognoza powrotu stawu do pełnego funkcjonowania zależy od wielu czynników, tj:

 

• Typ złamania (typ Neer’a)
• Wiek pacjenta
• Ogólny stan zdrowia
• Oczekiwania pacjenta
• Gotowość pacjenta do poddania się długiej rehabilitacji
• Możliwość przywrócenia stabilności złamania poprzez zabieg chirurgiczny

 

Złamania tego typu z reguły wymagają co najmniej 1 roku do pełnego wyleczenia.

 

PROTOKÓŁ REHABILITACYJNY PO ZŁAMANIU NASADY BLIŻSZEJ KOŚCI RAMIENNEJ, OBOJCZYKA, ŁOPATKI

 

Protokół ten w pierwszej fazie nakierowany jest na utrzymanie zakresu ruchu, następnym zadaniem jest stopniowe budowanie siły w środkowym etapie aż do końca procesu rehabilitacyjnego.

 

Dzień 1-3 tygodni

• Ćwiczenia nadgarstka/ręki/palców
• Zgięcie/wyprost łokcia, pronacja/supinacja
• Ćwiczenia obręczy barkowej
• Ćwiczenia ustawienia łopatki
• Ćwiczenia wahadłowe (wymachy)
• Pasywne ruchy w możliwym zakresie we wszystkich kierunkach o ile ruch jest tolerowany – Nie przeciążać i nie rozciągać

 

3-6 Tygodni

• Łagodne ćwiczenia izometryczne w pozycji neutralnej o ile ból pozwala
• Pozbycie się temblaka
• Rozpocznij ćwiczenia wspomagane, aby zapewnić ruch w stawie ramienno-łopatkowym, bez przenoszenia ruchu na ruch łopatki względem klatki piersiowej – Nie przeciążać i nie rozciągać

 

6 Tygodni +

• Podążaj w kierunku ćwiczeń czynnych w pełnych zakresach
• Rozpocznij wzmacnianie mięśni stożka rotatorów (bezbolesne)
• Ćwicz w łańcuchach zamkniętych
• Rozpocznij rozciąganie torebki
• Rozpocznij ćwiczenia proprioceptywnej

 

Wszelkie ostre zaburzenia ruchu powinny być kierowane do specjalisty.

 

Ćwiczenia fazy pooperacyjnej

 

Powrót do codziennych aktywności:

• Kierowanie samochodem: 8-12 tyg
• Pływanie stylem klasycznym: 6-12 tyg
• Podnoszenie: lekkie rzeczy można zacząć w 6 tyg, unikaj podnoszenia ciężkich przedmiotów przez 6 miesięcy
• Powrót do pracy: siedząca praca – 6 tyg, praca manualna – decyzja lekarza.

---